در مقدمه کتاب "صحیفه مهدویه" مرحوم شیخ عیسی الازهری آمده:
سال یک هزار و سیصد و چهل هفت هجری شمسی، فیلسوف کبیر و مفسّر کم نظیر علامه طباطبائی قدس سره به مناسبت در گذشت اخوی ارجمندشان، عالم و سالک مجهول القدر مرحوم سیّد محمدحسن الهی طباطبائی به شهر تبریز تشریف آورده و یک جلسه ضیافت در منزل حقیر مفتخرم فرمودند. در آنجا از ملاقات پرفسور هانری کُربن استاد شیعه شناس فرانسوی که خوشبختانه در سال 1356 شمسی مستبصر و تشیع را اعتراف نموده بود سخن به میان آمد، ایشان فرمودند:
یکبار پیرامون دعا و نیایش با کُربن گفتاری داشتیم از او پرسیدم شما آنگاه که حال نیایش پیدا می شود چه می کنید؟
پاسخ داد که من چون پروتستان هستم و کاتولیک و مقید به کلیسا و روز یکشنبه نیستم. در هر زمان و مکانی نیایش انجام می دهم، پرسیدم آیا از دعاهای آماده و پیش ساخته بهره می برید یا خود انشاء می کنید؟
گفت از دعاهای که از امام داوزدهم شما نقل شده بهره مند هستم، و از آنجا که پشتوانه و انشاء کننده اش زنده است به من بسیار شور و حال می بخشد.
