بسم الله الرحمن الرحیم

خداوند متعال، در آیه 19 سوره ی رعد، انسانها را به دو دسته تقسیم می نماید:

أ فَمَن یعلم أنّما أُنزل إلیک مِن ربّک الحقُّ کمن هو اعمی؟

دسته ی اول: کسانی که به حقانیت قرآن اعتقاد دارند

دسته ی دوم: کسانی که به حقانیت قرن قائل نیستند(قرآن میفرماید:اینان کوردلان هستند)

و می فرماید آیا این دو دسته، مثل همدیگر هستند؟

دسته ی اول، به خاطر پیرویشان از قرآن، دنیای پاکی دارند و آخرتشان نیز آباد است

ولی دسته ی دوم، دنیایشان ناپاک و آخرتشان هم ویران است.

کلام نورانی پیامبرگرامی اسلام  صلی الله علیه وآله(الدنیا مزرعة الآخرة)، تایید میکند که آخرت، محصولِ دنیای ما است و از هم جدا پذیر نیستند.

حالا اگر بخواهیم دنیای پاکی داشته باشیم، چه کار باید کنیم؟

باید جرأت (نه) گفتن را در خود تقویت کنیم.

یوسف نبی در جواب زلیخا یه کلمه گفت: نه؛ اما گفتن این (نه) برایش سنگین تمام شد و جزایش این شد که 9سال، زندان و شکنجه را تحمل کرد.

همه ی واقعه ی عاشورا، به خاطر این بود که حضرت سیدالشهداء در مقابل همه ی آنانی که از او خواستند تا با یزید بیعت کند، یه کلمه گفت : نه

اما هزینه ی این (نه) گفتن ایشان، بسیار سنگین بود؛ خودش به گودال قتلگاه کشیده شد، علی اکبرش اربا اربا، علی اصغرش گوش تا گوش با تیر سه شعبه، قاسم بن الحسن.......